به گزارش خبرگزاری حوزه، سید رضی موسوی گیلانی، امروز در نشست علمی مبانی و روش‌های هنر دینی و غیر دینی که در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی قم برگزار شد، با اشاره به این که هنر دینی از چند بعد مورد توجه قرار می‌گیرد، گفت: گاهی اوقات هنر دینی به هنری گفته می‌شود که از سوی یک هنرمند دین‌دار خلق می‌شود که در این جا ممکن است خالق اثر دارای ویژگی‌های دینی باشد و به خلق اثری اقدام کرده باشد.
وی افزود: در بُعد دیگر ممکن است خود اثر موافق آموز‌های دینی باشد و آن را دینی بنامیم؛ یعنی اثری مطابق با اعتقادات دینی که برخی آن اثر را دینی می‌گویند.
این مدرس دانشگاه با بیان این که یک اثر دینی ابتدا باید موافق اعتقادات دینی، اخلاق و شریعت باشد، ادامه داد: : با این تعریف‌ها می‌توانیم هنر دینی سکولار هم داشته باشیم که تفاوت خاصی با هنر دینی به معنای اصیل دارد؛ به طور مثال فیلم‌هایی که بر اساس ادبیات انجیلی ساخته می‌شود، دارای روحی سکولار هستند؛ در مقوله هنر دینی اسلامی و مسیحی از یکدگیر جدا می‌شوند؛ زیرا هنر اسلامی وابسته به مباحث تشریعی است که مسیحیت از آن غافل مانده؛ یعنی مسیحیت توجه خاصی به شریعت ندارد و به همین دلیل مسیر این دو در رتبه هنر دینی از هم جدا می‌شود.
وی با اشاره به این که اثر دینی را می‌توان در حوزه فرم و محتوا مورد توجه قرار داد، ابراز داشت: خداوند سه مفهوم پاکی، زیبایی و لذت را در زیباشناسی مطرح کرده است که در هنر اسلامی، عنصر پاکی از دو مفهوم زیبایی و لذت بالاتر است، ولی در هنر غیر دینی و مدرن، زیبایی و لذت اهمیت بیشتری دارند؛ بنابراین ویژگی هنر اسلامی در مفهوم پاکی جلوه می‌یابد.
